Əclaflıq (ərəb. əcəl + -lıq) – alçaqlıq, rəzillik, namussuzluq, xainlik və alçaq əməllər göstərmək kimi pis əxlaqi keyfiyyətləri özündə əks etdirən bir anlayışdır. Bu, sadəcə olaraq pis davranış deyil, dərin mənəvi pozğunluqdan qaynaqlanan, əxlaqi prinsiplərin tamamilə rədd edilməsi deməkdir. Əclaflıq, bir insanın özünün və yaxınlarının hörmətini ayaqlar altına alması, ədalətsizliyə, hiyləgərliyə, yalana və xəyanətə əl atması ilə səciyyələnən bir haldır.
Əclaflığın göstəriciləri çox müxtəlif ola bilər. Bu, açıq şəkildə törədilən cinayətlər, xəyanət, yalan danışmaq, böhtan atmaq, insanları aldatmaq, başqalarının arxasınca danışmaq, onların hörmətini alçaltmaq kimi fəaliyyətlər ola bilər. Lakin əclaflıq həm də gizli, qəsdən edilən əməllərdə özünü göstərə bilər: məsələn, ikinövlülüklə, xəyanətkarlıqla, gizli rəqabətlə və başqalarına qarşı gizli pis niyyətlərlə.
Əclaflıq sadəcə fərdi bir xüsusiyyət deyil, həm də kollektiv səviyyədə özünü büruzə verə bilər. Məsələn, bir qrup insanın birgə törətdiyi ədalətsiz əməllər, qəddarlıq, zülm və başqalarının hüquqlarının pozulması da əclaflığın bir təzahürü ola bilər. Tarix əclaflığın ən dəhşətli nümunələrini özündə əks etdirir.
Əclaflıq sözü həm də məcaz mənada istifadə oluna bilər. Məsələn, bir hadisənin, vəziyyətin və ya əşyanın rəzil, alçaq və pis olması barədə danışarkən "əclaflıq" sözündən istifadə edilə bilər. Məsələn, "bu bina əclaflıqdır" deyərkən, binanın pis vəziyyətdə, sökülməyə lazım olduğunu nəzərdə tuturuq.
Əclaflıq etmək – alçaq əməllər törətmək, rəzil işlərlə məşğul olmaq deməkdir. Bu ifadə, insanın əxlaqsız və namülayim hərəkətlərini vurğulamaq üçün işlədilir.