Gəda – maddi ehtiyacı olan, yoxsulluq içində yaşayan, köməyə ehtiyac duyan şəxs. Yoxsulluq, çarəsizlik, dilənçilik kimi hallarla əlaqələndirilir. Həm məişət dilində, həm də ədəbi əsərlərdə geniş istifadə olunur.
Antonimlər:
Varlı: Gədanın əksinə olaraq, varlı şəxs maddi cəhətdən təmin olunmuş, zəngin, imkanlı deməkdir. Onun ehtiyacı yoxdur, həyatını rahat keçirmək üçün kifayət qədər pul və əmlaka sahibdir. Həm gündəlik danışıqda, həm də iqtisadiyyat, sosial elmlər kimi sahələrdə istifadə olunur. Məsələn: "O, çox varlı bir ailədən idi."
Bəy: Bu antonim daha çox metaforik və ədəbi mənada istifadə olunur. "Gəda" sözünün mənası ilə zidd olaraq "bəy" zənginliyi, nüfuzunu, yüksək sosial statusunu ifadə edir. Çingiz A. Mütəllibovun "Gəda, Bəy" adlı əsərində gəda ilə bəyin ziddiyyəti poetik formada təsvir olunur. Ədəbiyyatda tez-tez istifadə edilir.
Çingiz, məhəbbət aləmində bəy, gəda yoxdur, mən səni sevirəm, sən də məni.
İmkanlı: Gədanın əksinə olaraq, imkanlı şəxs istəklərini ödəmək üçün kifayət qədər maliyyə vəsaiti və imkanlara malikdir. Bu söz daha çox rəsmi və neytral bir kontekstdə istifadə olunur. Məsələn, "O, çox imkanlı bir iş adamıdır."
Təmin olunmuş: Bu antonim maddi təminatın olduğunu, ehtiyacların ödənildiyini göstərir. Bu söz daha çox sosial və iqtisadi kontekstdə istifadə olunur. Məsələn, "Ailə maddi cəhətdən tam təmin olunmuşdur."