Gülüşmək – şadlıq, sevinc, əyləncə və ya zarafat nəticəsində üz ifadələrinin və bədən hərəkətlərinin dəyişməsi ilə müşayiət olunan bir hərəkətdir. Bu, insan emosional ifadəsinin ən universal və aydın formalarından biridir.
Antonimlər:
Ağlamaq
Gülüşməyin əsas antonimi ağlamaqdır. Ağlamaq kədər, qəm, acı, ağrı və ya məyusluq nəticəsində göz yaşı axması ilə müşayiət olunan bir emosional reaksiyadır. Gülüşmək və ağlamaq bir-birinin əksidir və əksər hallarda qarşılıqlı olaraq bir-birini istisna edir. Hər iki söz həm məişət dilində, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur. Ağlamaq həm fiziki, həm də emosional ağrı ifadə edir, gülüşmək isə əksinə, sevinci və xoşbəxtliyi ifadə edir.
Nümunələr:
Sevincindən gülüşdü, kədərindən ağladı.
Uşaq aclığından ağlayırdı, dostları ilə oynayanda isə gülüşürdü.
Qəmginlik
Qəmginlik duyğu və ya vəziyyət olaraq gülüşməyin antonimi kimi çıxış edir. Qəmginlik kədər, məyusluq, ümidsizlik və ya narahatlıq hissləri ilə xarakterizə olunur. Gülüşmək canlılıq, şənlik və nikbinliklə əlaqələndirilirsə, qəmginlik susqunluq, sakitlik və ümidsizlik hissi ilə bağlıdır. Qəmginlik ədəbiyyatda və dilçilikdə müxtəlif duyğuları və əhval-ruhiyyəni təsvir etmək üçün istifadə olunur. Məsələn, qəmgin bir şəxs nadir hallarda gülər.
Nümunələr:
Qəmginliyinə baxmayaraq, qonaqlara gülümsəməyə çalışdı.
Qəmgin musiqi onu daha da kədərləndirdi.