Heybətli: Qorxulu, hörmət doğuran, böyük və təsirli görünüşlü, əzəmətli.
Antonimlər:
Nəşəli
Nəşəli sözü "heybətli"nin antonimi kimi istifadə olunur və əks məna daşıyır. "Heybətli" qorxu və hörmət hissi oyadırsa, "nəşəli" isə sevinc, şənlik və rahatlıq hisslərini ifadə edir. "Heybətli" daha çox təbiət hadisələri, memarlıq əsərləri və ya qüdrətli şəxsiyyətlər üçün istifadə olunarkən, "nəşəli" əsasən insan əhval-ruhiyyəsi, ətraf mühit və ya hadisələr üçün istifadə olunur. Hər iki söz müxtəlif kontekstlərdə, həm ədəbiyyatda, həm də məişətdə geniş istifadə edilir.
Nümunələr:
Heybətli bir mənzərə zühur etdi (S.S.Axundov).
İlyas diksindi və keçmişin şirin və nəşəli xatirələrindən ayrıldı (M.S.Ordubadi).
Zəif
Zəif sözü "heybətli"nin antonimi kimi, qüvvə və təsir baxımından zidd məna ifadə edir. "Heybətli" güclü, möhtəşəm, təsirli bir görünüşü ifadə edərkən, "zəif" zəiflik, acizlik və qüvvəsizliyi ifadə edir. "Zəif" sözü həm fiziki, həm də mənəvi zəifliyi ifadə edə bilər. "Heybətli" daha çox obyekt və şəxsiyyətlərin görünüşü üçün istifadə olunur, "zəif" isə həm obyektlərə, həm də şəxslərə tətbiq oluna bilər. Məsələn, "heybətli qala" və "zəif quruluş" ifadələrini müqayisə etmək olar.
Sönük
Sönük sözü "heybətli"nin antonimi olaraq, təsir və parlaqlıq baxımından əks məna ifadə edir. "Heybətli" parlaq, təsirli və diqqət çəkən bir görünüşü təsvir edərkən, "sönük" solğun, qeyri-adi və diqqəti cəlb etməyən bir görünüşü bildirir. "Sönük" rənglər, işıqlar, hisslər və hətta şəxsiyyətlər üçün istifadə oluna bilər. "Heybətli" daha çox möhtəşəm və təsirli əşyalara tətbiq olunsa da, "sönük" daha geniş istifadə sahəsinə malikdir.