Həvəslə - hər hansı bir işə, fəaliyyətə böyük istək və həvəs, şövq ilə yanaşma, coşqu ilə yerinə yetirmə halı.
Antonimlər:Həvəslə - Zorla: "Həvəslə" sözü istək, şövq, könüllülük bildirir. "Zorla" isə məcburiyyət, istəksizlik, təzyiq altında yerinə yetirməni ifadə edir. Bu antonim cütü əsasən hərəkət və fəaliyyətləri təsvir edərkən istifadə olunur. Mənfi konnotasiya daşıyır. Hər iki söz həm məişətdə, həm də ədəbi əsərlərdə tez-tez rast gəlinir. Məsələn, bir işi həvəslə etmək o işi səmərəli və keyfiyyətli yerinə yetirmək deməkdir, zorla etmək isə keyfiyyətdə düşməyə, səhvə yol açmaq ehtimalını artırır.
Həvəslə - İstəksizlə: "Həvəslə" bir işi şövqlə, sevinclə yerinə yetirmək anlamını daşıyır, "istəksizlə" isə işə maraqsızlıq, rəğbətsizlik bildirir. Bu antonim cütü insanın bir işə olan münasibətini ifadə etmək üçün istifadə olunur. Mənfi konnotasiya daşıyır. Ədəbiyyatda və məişətdə istifadəsinə tez-tez rast gəlinir. "İstəksizlə" sözü passivliyi və etinasızlığı ifadə edir.
Həvəslə - Məcburiyyətlə: "Həvəslə" şəxsə aid özəl iradə ifadə edir, "məcburiyyətlə" isə xarici qüvvələrin təsiri altında olmağı bildirir. Bu antonim cütü insanın hərəkətlərinin səbəblərini və motivlərini açmaqda istifadə olunur. Mənfi konnotasiya daşıyır. Həm məişətdə, həm də ədəbiyyatda istifadə olunur.
Həvəslə şərab içməyə başladı (S.Vəliyev).
Ulduz mənim idi, onu məndən zorla, güclə aldılar, mənim namusumu ayaqladılar (M.İbrahimov).