Həyalı: Dərin əxlaqi prinsiplərə sadiq olan, namuslu, iffətli, pak, təmiz, vicdanlı.
Antonimlər:
Əxlaqsız
Əxlaqsız sözü həyalı sözünün tam əksidir. Əxlaqsızlıq, əxlaqi normaları pozmaq, vicdan və namusu tapdamaq deməkdir. Bu söz həm məişət dilində, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur. Əxlaqsızlıq müxtəlif formalarda özünü göstərə bilər: yalan, hiyləgərlik, oğurluq, qəddarlıq, vəfasızlıq və s. Əxlaqsız adamlara ədəbiyyatda və məişətdə mənfi qəhrəman kimi baxılır.
Hamınız əxlaqsız, murdar tayfasınız (S.Qədirzadə).
Namussuz
Namussuz sözü də həyalı sözünün antonimi kimi çıxış edir. Namussuzluq, şərəfsiz hərəkətlər etmək, vicdanı tapdamaq, əxlaqsızlıq etmək deməkdir. Bu söz daha çox şərəf və ləyaqət kontekstində istifadə olunur və əxlaqsızlıqla bağlı konkret hərəkətləri ifadə edə bilər. Həm məişət dilində, həm də ədəbiyyatda istifadə olunur.
İfratlı
Bəzi kontekstlərdə ifratlı sözü də həyalı sözünün antonimi kimi istifadə oluna bilər. Ancaq bu, daha çox həddən artıq hərəkətləri, icazə verilən hədləri aşmağı ifadə edir. Əxlaqsızlığa yönəlik hərəkətləri bildirməsə də, həyalı insanın davranış tərzinin əksinə olduğunu ifadə edə bilər.
Pislənilən
Pislənilən hərəkətlər və ya insanlar, əxlaqi cəhətdən mənfi qiymətləndirilən, cəmiyyətdə qəbul olunmayan davranışları əks etdirir. Bu, həyalı davranışın tam əksidir və əxlaqsızlıq və namussuzluqla əlaqələndirilə bilər.
Qan həyalı, namuslu qadının başına sıçradı, əlini çəkib şala büründü (S.S.Axundov).