Xatakarlıq – pis niyyətli, zərərli və ya qəddar davranış, düşmənçilik, kin, zülm, ədavət hissləri ilə dolu olmaq kimi mənaları əhatə edir. Bu termin həm fərdi, həm də qrup davranışlarını təsvir etmək üçün istifadə edilə bilər. Məişətdə, ədəbiyyatda və tarixi hadisələrin təsvirində rast gəlinir.
Antonimlər:
Xeyirxahlıq
Xeyirxahlıq xatakarlığın əksidir və yaxşı niyyəti, başqalarına kömək etmək istəyini, mərhəmət və mülayimliyi ifadə edir. Xeyirxahlıq insanın özündən başqasının rifahını qoymasını, öz ehtiyaclarından öncə başqalarının ehtiyaclarını düşünməsini göstərir. Bu termin əsasən məişət dilində, əxlaq fəlsəfəsində və ədəbi əsərlərdə istifadə olunur. Xeyirxahlıq, xatakarlıqdan fərqli olaraq, müsbət emosional və davranış nümunəsini ifadə edir.
Onun əlindən xatakarlıqdan başqa bir şey gəlməz (“Azərbaycan”).
Xeyirxahlığın üçüncü növü nə fitridir, nə də lovğalıq üzündəndir (M.Talıbov).
Mərhəmət
Mərhəmət də xatakarlığın antonimidir və əzab çəkənlərə qarşı duyulan şüurlu həssaslıq, rəhm, mülayimlik, bağışlama hisslərini ifadə edir. Mərhəmət xüsusilə zəiflərə, ehtiyacı olanlara qarşı göstərilən kömək, qayğı və anlayışı əhatə edir. Həm dini, həm də dünyəvi kontekstlərə malikdir. Ədəbiyyatda, həyatda və dini ədəbiyyatda geniş istifadə edilir.
Lütf
Lütf xatakarlığın əksini təşkil edir və səxavətli olmağı, başqalarına yaxşılıq etməyi, kömək etməyi bildirir. Lütf həm maddi, həm də mənəvi ola bilər və hər iki halda da xeyirxahlığın təzahürüdür. Ədəbiyyatda, məişət dilində və rəsmi yazışmalarda istifadə olunur.