Xoşsifət: Yaxşı niyyətli, mehriban, xoş xasiyyətli olan, üzündə xoş təbəssüm olan deməkdir. Bu söz ümumiyyətlə insanın xarakterini və davranışını təsvir etmək üçün istifadə olunur.
Antonimlər:
Xoşsifət - Pisxasiyyətli: "Xoşsifət" sözünün əksini ifadə edən "pisxasiyyətli" sözü insanın aqressiv, qəddar, kobud və əsəbi xarakterini, davranışını bildirir. Həm məişətdə, həm də ədəbi əsərlərdə geniş istifadə olunur. Məsələn, pisxasiyyətli bir insan tez-tez ətrafındakılarla mübahisə edir və onlara qarşı hörmətsiz davranır.
Xoşsifət - Mısmırıq: "Mısmırıq" sözü "xoşsifət"in antonimi kimi daha çox ədəbi kontekstdə işlənir və ümumiyyətlə ikiüzlü, riyakar, xain insanları ifadə edir. Onlar xarici görünüşlərinə baxmayaraq, içdən pis niyyətlidirlər. Bu söz ədəbiyyatda obrazların xarakterini təsvir etmək üçün istifadə olunur.
Xoşsifət, zarafatcıl, baməzə kişidir (Ə.Vəliyev); İncidən, mısmırığına dəyən odur... (M.İbrahimov).
Xoşsifət - Qəddar: "Qəddar" sözü də "xoşsifət"in antonimi olaraq, insanın zalım, rəhmsiz, amansız, insanlıqdan uzaq olduğunu ifadə edir. Bu söz daha çox cinayətkar və ya qəddar hökmdarlar üçün istifadə olunur. Həm məişət dilində, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə edilir.
Xoşsifət - Sərt: "Sərt" sözü "xoşsifət"in antonimi olaraq bir az daha geniş mənada işlənə bilər. İnsan xarakterinə aid olduqda, sərt adamın qətiyyətli, ədalətli və eyni zamanda sərt, qəddar ola biləcəyini göstərir. Kontekstdən asılı olaraq, sərtlik müsbət və ya mənfi xüsusiyyət kimi qəbul edilə bilər.