Xudbin: Öz mənfəətini hər şeydən üstün tutan, başqalarının maraqlarını nəzərə almayan, qeyri-mənəvi davranışa meylli olan şəxs.
Antonimlər:
Təvazökar
Təvazökar sözü xudbin sözünün əsas antonimlərindən biridir. Təvazökar insan özünün əhəmiyyətini şişirtmir, bacarıq və qabiliyyətlərini həddən artıq qiymətləndirmir. Başqalarının rəylərinə hörmətlə yanaşır, özünü başqalarından üstün tutmur. Bu antonim cütü həm məişət dilində, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur. Təvazökarlıq müsbət bir xüsusiyyət kimi qəbul edilir və bir çox etik və dini sistemlərdə yüksək qiymətləndirilir.
“Təvazökar, ağıllı bir qızdır.”
Xeyirxah
Xeyirxah da xudbinliyin əksini ifadə edir. Xeyirxah insan başqalarına kömək etməyə, onların rifahını təmin etməyə çalışır. Onlar öz mənfəətlərindən çox, başqalarının ehtiyaclarını önə çəkirlər. Xeyirxahlıq ədəbiyyatda müsbət qəhrəman xarakterinin əsas xüsusiyyətlərindən biri kimi təsvir olunur. Məişətdə isə xeyirxah insanlara hörmət və rəğbət duyulur.
"O, həmişə xeyirxah və ədalətli olmuşdur."
Cənnət
Bu cütlük nadir hallarda istifadə olunur. Xudbinlik daha çox insani keyfiyyət kimi özünü göstərir, cənnət isə mənəvi və dini anlayışdır. Lakin, metaforik mənada xudbin bir insanın mənfi xüsusiyyətlərindən məhrum olduğunu ifadə etmək üçün “cənnət” antonim olaraq istifadə edilə bilər.
Fədakar
Fədakar insan öz maraqlarını başqalarının maraqlarına qurban verməyə hazırdır. Xudbin insanın əksinə, fədakar insan hər zaman başqalarına kömək etməyə, onların xeyrinə hər şeyi etməyə hazırdır. Fədakarlıq, ədəbiyyatda, xüsusən də qəhrəmanlıq əsərlərində tez-tez rast gəlinən bir xüsusiyyətdir.