Xübar – varlı, zəngin, imkanlı, əmlaklı, sərvətli mənasında işlənən söz. Əsasən, maddi imkanların bolluğunu, sərvətin çoxluğunu ifadə edir. Söz ədəbiyyatda, məişətdə və gündəlik danışıqda geniş istifadə olunur.
Antonimlər:Xübar - Fəqir: "Xübar" sözü varlılığı, imkanlılığı ifadə edərkən, "fəqir" sözü yoxsulluğu, ehtiyacı bildirir. Bu antonim cütü, əsasən maddi vəziyyəti müqayisə etmək üçün işlədilir. Məsələn, birinin varlı, digərinin kasıb olmasını ifadə etmək üçün istifadə olunur. Ədəbiyyatda tez-tez sosial qarşıdurmanı, zənginlə kasıb arasındakı fərqi göstərmək üçün işlənir.
Sən bir varlı, mən bir fəqir, sən bir xübar, mən bir cünun (C.Cabbarlı).
Xübar - Yoxsul: "Yoxsul" sözü də "fəqir" kimi yoxsulluğu, ehtiyacı bildirən sinonimdir. Lakin "yoxsul" sözü bəzən daha geniş mənada, yalnız maddi deyil, mənəvi ehtiyacı da ifadə edə bilər. "Xübar" ilə "yoxsul" antonim cütü də əsasən maddi durumun müqayisəsində işlənir, ədəbiyyatda və gündəlik danışıqda istifadə olunur.
Xübar - Kasıb: "Kasıb" sözü də yoxsulluğu, ehtiyacı ifadə edir. "Fəqir" və "yoxsul" sözləri ilə müqayisədə daha neytral bir səslənməyə malikdir. "Xübar" və "kasıb" antonim cütü də maddi durumun müqayisəsində işlənir və ədəbiyyatda, məişətdə, gündəlik danışıqlarda geniş istifadə olunur.
Xübar - Məhrum: "Məhrum" sözü daha geniş məna kəsb edir. O, yalnız maddi deyil, həm də mənəvi cəhətdən məhrumluğu ifadə edə bilər. "Xübar" və "məhrum" antonim cütü daha çox ədəbi mətnlərdə, müəyyən bir kontekstdə istifadə olunur və maddi, mənəvi ehtiyacların qarşılaşdırılmasını göstərir.