İfritə sözü əsasən iki əsas mənada işlədilir: gözəl, cazibədar qadın və həyalı, qorxulu varlıq mənasında. Bu mənalara uyğun olaraq antonimləri də müxtəlif olur.
Antonimlər:
Gözəl mənasında:
Çirkin, sənətsiz, cəlbedici olmayan
"İfritə" sözü bəzən gözəl, cazibədar qadın mənasında işlənir. Bu mənada onun antonimləri "çirkin", "sənətsiz", "cəlbedici olmayan" kimi sözlər ola bilər. Bu istifadə üslubu daha çox ədəbi əsərlərdə, xüsusən də xalq nağıllarında və əfsanələrində rast gəlinir. Bu mənada ifritə sözü cazibədar görünüşün arxasında gizlənən təhlükəni, aldadıcı görünüşü bildirmək üçün də işlənə bilər. Belə hallarda antonim seçimi mətnin kontekstindən asılı olaraq dəyişə bilər.
"Babaxanın oraya yolu düşür, belə gözəl bir qızın yayın istisində tarlada çalışan görür (Mir Cəlal)."
Həyalı mənasında:
Cəlbedici, mehriban, xoşxasiyyətli, xoşüzlü
"İfritə" sözü həm də həyalı, qorxulu, pis niyyətli varlıq mənasında işlənir. Bu mənada antonimlər "cəlbedici", "mehriban", "xoşxasiyyətli", "xoşüzlü" kimi sözlər ola bilər. Bu istifadə daha çox nağıllarda, əfsanələrdə və folklor nümunələrində müşahidə olunur. Bu mənada "ifritə" sözü qorxu, dəhşət və pisliyi təcəssüm etdirir.