Xoşüzlü sözü, əsasən, xarici görünüşünə və davranışına görə xoş təəssürat yaradan, müsbət emosiyalar oyadan şəxs üçün işlədilir. Lüğətlərdəki "xoşsima" ilə sinonim olaraq göstərilməsinə baxmayaraq, "xoşüzlü" daha geniş bir məna kəsb edir. Sadəcə, gözəl bir üzə sahib olmaq kifayət deyil; xoşüzlü insan həm də sözləri, hərəkətləri ilə xoş rəğbət qazanır, ətrafındakılara müsbət enerji yayır.
Səməd Vurğunun misalında "xoşüzlü bir uşaq kimi" ifadəsi, gəcənin ağrılı keçməsinə baxmayaraq, səhərin gəlişi ilə bərabər yeni bir ümid, təravət və səadət hissini ifadə edir. Bu, sadəcə fiziki gözəllikdən deyil, daha çox daxili gözəllikdən, səmimiyyətdən, ümumiyyətlə, müsbət bir aurradan bəhs edir. Xoşüzlü insan, həm görünüşü, həm də xasiyyəti ilə rahatlıq və sevinc hissi yaradır.
Beləliklə, "xoşüzlü" sözü cəlbedici görünüşü, xoş xasiyyəti, səmimi və mehriban davranışı ilə ətrafındakılarda xoş təəssürat yaradan, müsbət emosiyalar oyadan şəxsi ifadə edir. Bu, sadəcə "xoşsima" kimi səthi bir gözəllikdən daha çox, daxili keyfiyyətlərin də əks olunduğu daha dolğun və dərin bir məna daşıyır.
Sözün maraqlı tərəfi ondadır ki, o, bir insanın həm fiziki, həm də mənəvi gözəlliyini özündə əks etdirir. Bu da onu digər sinonimlərdən fərqləndirən əsas cəhətdir.