İkidilli - iki dildə danışan, iki dil bilən şəxs deməkdir. Lüğətdə əsasən müsbət mənada işlənən bu söz, bəzən ironik və ya pejorativ mənada da istifadə oluna bilir.
Antonimlər:
Səmimi
Səmimi sözü, ikidilli sözünün antonimi kimi, birbaşa əks məna ifadə etməsə də, kontekstdə ziddlik yaradır. İkidillilik bəzən gizli niyyətləri, ikiüzlülüyü ifadə edə bilərkən, səmimiyyət açıq, düz və sadiq olmağı bildirir. İkidilliliyin əksinin səmimiyyət olduğunu düşünmək, əsasən ikidilli sözünün pejorativ mənada işlədildiyi hallarda doğrudur. Məsələn, ikidilli bir insan gizli niyyətləri ilə özünü səmimi göstərməyə çalışa bilər. Bu halda, ikidillilik və səmimiyyət arasındakı ziddiyyət aydın görünür. Ədəbiyyatda, xüsusilə satirik əsərlərdə bu ziddiyyət daha çox özünü göstərir.
M.Ə. Sabirin əsərlərində ikidilliliyi ifadə edən personajlar tez-tez səmimi görünməyə çalışsalar da, əsl simalarını gizlədə bilmirlər.
Düzlük
Düzlük, həmçinin ikidilli sözünün əksini ifadə edən bir anlayışdır. İkidillilik, dolaylılıq, gizlətmə və ikiüzlülüyü əks etdirərkən, düzlük açıq, aydın və dürüst olmağı bildirir. İkidilli bir insan həqiqəti gizlətməyə çalışarkən, düzlük tələb edən vəziyyətlərdə özünü açıq şəkildə ifadə edə bilməz. Bu mənada düzlük, ikidilliliyin antonimi kimi çıxış edir. Bu əkslik həm gündəlik danışıq dilində, həm də ədəbiyyatda müşahidə olunur.
Sadəlövhlük
Sadəlövhlük, ikidillilikdən fərqli olaraq, insanın təcrübəsizliyi, sadə düşüncə tərzi və həqiqəti görməkdə çətinlik çəkməsini ifadə edir. İkidilli bir şəxs bilərəkdən ikiüzlü ola bilir, sadəlövh isə başqalarının hiylələrinə asandır. Bu iki anlayış bir-birindən fərqli olsa da, kontekstdən asılı olaraq, ikidilliliyin əks tərəfini ifadə etmək üçün sadəlövhlükdən də istifadə etmək olar. Məlumatlı və ayıq olan şəxs ikidilliliyin tələlərinə düşməyəcəkdir.