İstiqanlı: Hisslərinə, duyğularına hakim olmağı bacarmayan, həyəcanlı, coşğun, qızğın, tez qıcıqlanan, ehtiraslı, həssas.
Antonimlər:İstiqanlı – Soyuqqanlı: Bu antonim cütü əsasən insan xarakterini və davranışını təsvir etmək üçün işlədilir. İstiqanlı insan duyğularına asanlıqla qapılır, tez hirslənir, qəzəblənir və ya sevinir. Soyuqqanlı insan isə duyğularını nəzarətdə saxlayır, sakit və münasib davranır. Hər iki söz həm gündəlik danışığımzda, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur. Soyuqqanlılıq bəzən ciddi vəzifələrin icrasında, təhlükəli vəziyyətlərdə vacib keyfiyyət kimi dəyərləndirilir.
İyirmi dörd yaşlı, canı-başı sağlam, istiqanlı bir oğlan özünü nə qədər saxlayacaqdı (M.İbrahimov); Lakin Rəna soyuqqanlı, möhkəm idi, tələsmir, nişan alaraq vururdu (C.Məmmədov).
İstiqanlı – Sakit: Bu antonim cütü də əsasən insan xarakterini ifadə etmək üçün işlənir. İstiqanlı insanın əksini təşkil edən sakit insan sakit, sakitcəs, səbrli və həlim olur. Sakitlik, istiqanlılığın əksinə olaraq, sakit və dinc bir həyat tərzi ilə əlaqələndirilir. Həm gündəlik dil, həm də ədəbi mətnlərdə geniş istifadə olunur.
İstiqanlı – Flegmatik: Flegmatik insan soyuqqanlılığın daha da həddini aşan, duyğularına tamamilə hakim olan, hətta duyğularını ifadə etməkdən çəkinən bir insandır. İstiqanlılıqla flegmatikliyin müqayisəsi insanın emosiyalarına olan münasibətini göstərir. Flegmatik sözü daha çox tibbi və psixoloji terminologiyada istifadə olunur.