Rəna (ər. رَنَّاء - rənnaː') sözü Azərbaycan dilində həm sifət, həm də isim kimi işlənir. Əsasən fars mənşəli olan bu sözün əsl mənası "şair qadın" deməkdir. Lakin zaman keçdikcə, dilin təkamülü ilə birlikdə mənasında genişlənmələr müşahidə olunmuşdur.
Sifət kimi işləndikdə "rəna" "gözəl", "cəlbedici", "əyləncəli", "hoş" kimi mənaları ifadə edir və əsasən qadınlar üçün istifadə olunur. Misal olaraq, "Rəna qız" ifadəsi "gözəl qız" mənasını verir. Bu mənada "rəna" sözü qadının zahiri gözəlliyini, lətifəsini, incəliyini və cazibəsini ifadə edir. Şeirdəki "Kim bilir, yollarında, ey rəna! Nə qədər, uf, boyun bükənlər var" misrasında da "rəna" sözü gözəl, cazibədar qadını təsvir edir. Bu misrada "rəna"nın gözəlliyi o qədər təsirlidir ki, bir çoxları onun qarşısında baş əyirlər.
İsim kimi işləndikdə isə "rəna" adətən qadın adı kimi istifadə olunur. Bu halda sözün "şair qadın" mənası da nəzərə alınmaqla, ad sahibi haqqında bədii yaradıcılıqla bağlı müəyyən bir təsəvvür yaradır. Adın özündə zəriflik, incəlik və bədii istedad kimi xüsusiyyətlər ifadə olunur.
Ümumiyyətlə, "rəna" sözü mənalarının müxtəlifliyinə baxmayaraq, əsasən gözəllik, incəlik və cazibə ilə bağlı təsəvvürlər yaradır. Həm sifət, həm də isim kimi istifadəsinin şairanə bir dilə və təsvirə sahib olduğunu göstərir.