İşıldamaq – zəif, ancaq nəzərə çarpacaq qədər işıq saçmaq, parlaq şəkildə yanmaq, parıldamaq deməkdir. Bu söz əsasən işıq mənbələrinə, bəzən də nəzərə çarpacaq dərəcədə parıltılı səthlərə aid edilir.
Antonimlər:
Söndürmək: İşıldamağın əksidir. Söndürmək, işıq mənbəyinin işığını kəsmək, yanmasını dayandırmaq deməkdir. Həm fiziki (məsələn, şamı söndürmək), həm də məcazi mənada (məsələn, ümidləri söndürmək) işlədilir. Həm məişət dilində, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur.
"Qızıl günəş batdı, dünyanı qaranlıq bürüdü. Uşaqlar, əllərindəki fənərləri söndürdülər."
Sönmək: İşıldamağın başqa bir antonimidir. Sönmək, işığın öz-özünə azalaraq tamamilə yox olması, yanmanın dayanması deməkdir. Bu söz daha çox təbii proseslər üçün, məsələn, ulduzların sönməsi, şamın sönməsi üçün istifadə olunur. Ədəbiyyatda da geniş istifadə olunur, obrazlı ifadələrdə də rast gəlinir (məsələn, "gözləri sönmüşdü").
"Ulduzlar səmada tədricən sönməyə başladı, gecə daha da qaranlıq oldu."
Qaranlıqlaşmaq: Bu antonim, işığın azalması və ya tamamilə yox olması nəticəsində yaranan qaranlıq vəziyyəti ifadə edir. İşıldamağın əksi olaraq, ətraf mühitin işıqsız vəziyyətə düşməsini bildirir. Əsasən təbii hadisələri təsvir etmək üçün işlədilir.
"Günəş batdıqca, səma sürətlə qaranlıqlaşdı."