Kamillik – mükəmməllik, qüsursuzluq, yetkinlik, tamamlanmışlıq mənasını ifadə edən bir söz olub, əsasən mənəvi və fiziki baxımdan ideal vəziyyəti bildirir. İnsanların davranışlarında, əsərlərində, işlərində, həyatlarında mükəmməllik səviyyəsinə çatmaq istəyi kamillik anlayışının əsasını təşkil edir. Bu anlayış fəlsəfə, ədəbiyyat, incəsənət və gündəlik həyatda geniş istifadə olunur.
Antonimlər:
Səfehlik
Kamilliyin antonimi olan səfehlik, axmaqlıq, ağılsızlıq, səhv, yanlışlıq, qüsur, natamamlıq kimi mənaları əhatə edir. Səfehlik, kamilliyin tam əksini təşkil edərək, qüsurların, çatışmazlıqların və yanlış hərəkətlərin mövcudluğunu bildirir. Həm mənəvi, həm də fiziki cəhətdən natamamlığı, qüsuru ifadə edir. Ədəbiyyatda, gündəlik danışıqda və elmi mətnlərdə müxtəlif kontekstlərdə istifadə olunur.
Dedilər kamilliyin, hürufiliyin yeri zindandır (F.Kərimzadə)
Bu da sənin səfehliyindir (“Azərbaycan”)
Natamamlıq
Kamilliyin başqa bir antonimi natamamlıqdır. Natamamlıq, bir şeyin, işin və ya vəziyyətin tam olmamağını, yarımçıq qalmasını ifadə edir. Bu antonim, kamilliyin əldə olunmaması və ya məqsədə çatılmaması ilə bağlıdır. Həm maddi, həm də mənəvi şeylər üçün istifadə oluna bilər. Məsələn, bir əsərin natamamlığı, bir insanın mənəvi kamilliyə çatmaması və s. Ədəbiyyatda və digər elmi mətnlərdə tez-tez rast gəlinir.
Qüsur
Kamilliyin antonimi olan qüsur, bir şeydəki çatışmazlıq, nöqsan, əskiklik mənasını verir. Qüsur, həm maddi, həm də mənəvi əşyalara aid edilə bilər. Məsələn, bir məhsulun qüsuru, insan xarakterinin qüsuru və s. Bu antonim, əsasən, obyektiv çatışmazlıqlara işarə edir və kamilliyin əksinə, mənfi bir keyfiyyəti bildirir. Texniki, incəsənət və gündəlik danışıqda geniş istifadə olunur.