Kasıblıq – maddi ehtiyac içində olma, yoxsulluq halı. Bu anlayış həm fərdi, həm də ictimai səviyyədə istifadə oluna bilər. Kasıblıq yalnız pul çatışmazlığı ilə deyil, həm də əsas ehtiyacların – yemək, geyim, yaşayış yerinin olmaması ilə xarakterizə oluna bilər. Kasıblıq sosial problemlərin əsas səbəblərindən biridir və əhalinin rifahına, sağlamlığına və təhsilinə mənfi təsir göstərir. Kasıblığın səbəbləri müxtəlifdir: işsizlik, aşağı əmək haqqı, qeyri-bərabər gəlir paylanması, təbii fəlakətlər, müharibələr və s.
Antonimlər:
Varlılıq: Kasıblığın əksidir. Varlılıq maddi ehtiyacın olmaması, əmlakın, pulların və digər dəyərli əşyaların bolluğu deməkdir. Varlılıq insanın həyat səviyyəsinin yüksək olmasına, ehtiyaclarının tam ödənilməsinə imkan verir. Kontekstə görə varlılıq həm maddi, həm də mənəvi mənada istifadə oluna bilər. Məsələn, mənəvi varlılıq biliklərə, təcrübəyə, mənəvi dəyərlərə malik olma deməkdir.
Zənginlik: Kasıblığın başqa bir antonimidir. Zənginlik varlılıqdan daha geniş bir anlayışdır və həm maddi, həm də mənəvi sərvətləri əhatə edir. Maddi zənginlik çoxlu pul, əmlak, qiymətli əşyalar deməkdir. Mənəvi zənginlik isə biliklər, bacarıqlar, mənəvi dəyərlər, səmimi dostluq əlaqələri deməkdir. Zənginlik əksər hallarda sosial statusu və həyat keyfiyyətini yüksəldir.
Bolluq: Kasıblığın antonimi olaraq, bir şeyin çox olması, bol olması mənasını verir. Bolluq həm maddi nemətlərə (məsələn, ərzaq bolluğu), həm də digər şeylərə (məsələn, fikirlərin bolluğu) aid edilə bilər. Bu söz adətən müsbət kontekstdə, rifah və firavanlıq vəziyyətinin təsvirində istifadə olunur.
Ədəbi nümunələr:
Üzündən, gözündən kasıblıq yağır (B.Vahabzadə)
Varlılığa tələsən, yoxsulluğa tez düşər (Ata sözü)