Kasıblıq: Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında "kasıblıq" sözü, sadəcə olaraq "yoxsulluq" demək deyil, daha dərin, çoxşaxəli bir məna daşıyır. Bu, maddi ehtiyac içində olmaq, əsas yaşam tələbatlarını qarşılamaqda çətinlik çəkmək deməkdir. Ancaq "kasıblıq" yalnız maddi tərəfi əhatə etmir; həm də sosial, psixoloji və hətta mənəvi tərəfləri də özündə əks etdirir. Kasıb insanın cəmiyyətdəki mövqeyi, imkanlarının məhdudluğu, gələcəyə olan inamsızlığı, özünəinamının aşağı olması "kasıblıq" anlayışının ayrılmaz tərkib hissələridir.
Atalar sözündə deyildiyi kimi "Kasıblıq eyib deyil, oğurluq eyibdir", kasıblığın özü bir ayıb olmadığını, əksinə, insanın əməli ilə əldə etdiyi sərvətin ədalətli və halal yolla olması vacib olduğunu vurğulayır. Kasıblıq insanın öz günahı deyil, bəzən ictimai-iqtisadi sistemin qüsurundan, təsadüfi hadisələrdən, xəstəliklərdən və ya digər amillərdən irəli gələn bir vəziyyətdir. Lakin, bu, insanın özünü qəbul etməsində, həyatda öz yerini tapmasında, mübarizə ruhunun qorunmasında əhəmiyyətli rol oynayır.
Tarix boyu kasıblığın insan həyatına təsiri müxtəlif yollarla özünü göstərib. Kasıblıq insanları bir çox çətinliklərlə üzləşdirib, onların sağlamlığına, təhsilinə, sosial inteqrasiyasına mənfi təsir göstərib. Eyni zamanda, kasıblıq yaradıcılığa, həyatın dəyərlərinə fərqli baxışa, özünü inkişaf etdirməyə və mübarizə aparmaq qabiliyyətinə stimul vermişdir. Ədəbiyyat və incəsənətdə kasıblıq mövzusu həmişə aktual olub, insanların həyatının müxtəlif aspektlərini və onların çətinliklərlə mübarizəsini əks etdirib.
Beləliklə, "kasıblıq" anlayışı sadəcə maddi yoxsulluq deyil, həm də sosial, psixoloji və mənəvi aspektləri özündə ehtiva edən kompleks bir hadisədir. Onun təsiri insan həyatının müxtəlif sahələrinə yayılır, həm mənfi, həm də müsbət təsirləri olur.