Kifli: Saf olmayan, çirkli, qarışıq, təmiz olmayan mənada işlənən bir söz. Əsasən maye və ya qatı maddələrin təmiz olmamasını bildirmək üçün istifadə olunur, lakin məcazi mənada da düşüncə, əhval-ruhiyyə kimi mənəvi anlayışlara da şamil edilə bilər.
Antonimlər:
Saf: Kiflinin əsas antonimi "saf" sözüdür. "Saf" sözü təmiz, qarışıqsız, heç bir əlavə maddənin qarışmadığı mənasını verir. Həm fiziki, həm də mənəvi mənada istifadə olunur. Fiziki mənada saf su, saf hava, saf qızıl kimi ifadələrdə rast gəlinir. Mənəvi mənada isə saf niyyət, saf məhəbbət, saf vicdan kimi ifadələrdə işlənir. Ədəbiyyatda, elmdə və gündəlik danışıq dilində geniş yayılmışdır.
Təmiz: "Təmiz" sözü də kiflinin antonimi olaraq qəbul edilə bilər. "Saf" sözü ilə sinonim kimi istifadə olunsa da, "təmiz" sözü daha geniş məna kəsb edir və yalnız maddələrin təmizliyini deyil, həm də fiziki və mənəvi cəhətdən paklığı, ləkəsizliyi bildirir. Məsələn, təmiz paltar, təmiz ev, təmiz ürək kimi ifadələr.
Pak: "Pak" sözü də kiflinin antonimidir və əsasən mənəvi təmizliyi, günahsızlığı, ləkəsizliyi ifadə edir. Fiziki təmizlik mənasında daha az istifadə olunur. Ədəbiyyatda, xüsusilə dini mətnlərdə tez-tez rast gəlinir. Məlumatlar təmiz, pak olmalıdır.