Kobudluq – davranış, söz, əməllərdə zəriflik, incəlik, nəzakətsizlik olmaması, qaba, sərt, tərbiyəsizlik əlamətləri ilə səciyyələnən xüsusiyyətdir. Kobudluq anlayışı həm maddi, həm də mənəvi aləmdə istifadə oluna bilər. Məsələn, kobud əşya demək olar ki, işlənməmiş, hamarlanmamış, sərt bir obyekt deməkdir. Mənəvi kobudluq isə insan davranışında, münasibətində özünü göstərir.
Antonimlər:
Zəriflik
Zəriflik kobudluğun tam əksidir. Bu, həm davranışlarda, həm də əşyalarda incəlik, nəzakət, ehtiram, gözəllik və harmoniya deməkdir. Zəriflik insanın daxili aləminin zənginliyini, incə hisslərə malik olmasını ifadə edir. Ədəbiyyatda və gündəlik danışığımzda zəriflik ümumiyyətlə müsbət xüsusiyyət kimi qəbul edilir. Zəriflik kobudluğun əksinə olaraq nəzakətlilik, tərbiyəlilik və ehtiramla xarakterizə olunur. Zəriflik anlayışı ədəbiyyatda, incəsənətdə, məişətdə və diplomatiyada geniş istifadə olunur.
Kobud dedim, kobudluq yerində xoşa gəlir (S.Rüstəm)
Tıqqıltının zərifliyindən duydum ki, qadın barmaqlarıdır (S.Qədirzadə)
Nəzakət
Nəzakət ədəb-ərkan qaydalarına riayət etmək, hörmətli və əxlaqlı davranmaq deməkdir. Nəzakət kobudluğun əksinə olaraq diqqətlilik, ədalətlilik və başqalarına hörmət nümayiş etdirmək deməkdir. Nəzakət həm şifahi, həm də qeyri-şifahi kommunikasiyada özünü göstərir. Nəzakətli insanlar həmişə başqalarına hörmətlə yanaşır, onların hislərini nəzərə alır və onlara dəyər verirlər. Nəzakət mədəniyyətin vacib tərkib hissəsidir və cəmiyyətdə müsbət münasibətlərin yaradılmasına kömək edir.
İncəlik
İncəlik bir şeyin dəqiq, xırda tərəflərini nəzərə almaq, hissləri dərk etmək qabiliyyətidir. Bu, həm fiziki (məsələn, incə işləmə), həm də mənəvi (məsələn, incə ruhlu insan) aləmdə istifadə olunur. Kobudluqdan fərqli olaraq, incəlik xüsusilə həssaslıq, diqqətlilik və dəqiqlik tələb edir. İncəlik həm ədəbi əsərlərdə, həm də gündəlik həyatda özünü göstərir. Məsələn, incə təşəkkür sözləri və ya hədiyyə seçimi incəliyin nümunəsidir.