Arxaca: "Qabaqca" və "arxaca" sözləri hərəkətin istiqamətini və ardıcıllığını ifadə edən antonimlərdir. "Qabaqca" öncə, əvvəl, irəlidə getməyi, "arxaca" isə arxada, əqrəbə doğru hərəkəti bildirir. Bu antonim cütü əsasən məişət dilində, həmçinin ədəbiyyatda yer dəyişmə və ardıcıllıq ifadə edən kontekstlərdə istifadə olunur. Məsələn, bir qrup insanın hərəkətini təsvir edərkən onlardan birinin qabaqca, digərinin arxaca getdiyini söyləmək olar.
Mən qabaqca gedirəm, o da arxamca gəlirdi. (S.Hüseyn)
Dalınca: "Qabaqca" və "dalınca" sözləri də hərəkətin ardıcıllığını ifadə edir, lakin "arxaca"dan fərqli olaraq, "dalınca" sözü təqib etmə, izləmə mənasını da özündə ehtiva edir. "Qabaqca" gedən şəxsə "dalınca" gedən şəxs onun arxasınca gedir, onu izləyir. Bu antonim cütü daha çox ədəbi dil və nağıllarda istifadə olunur.
Özü qabaqca, mən isə dalınca getdim. (M.S.Ordubadi)
Sonra: "Qabaqca" və "sonra" sözləri zaman ardıcıllığını ifadə edən antonimlərdir. "Qabaqca" əvvəl, öncə baş verən hadisəni, "sonra" isə sonradan, ardınca baş verən hadisəni bildirir. Bu antonim cütü həm məişət dilində, həm də ədəbiyyatda geniş yayılmışdır və müxtəlif kontekstlərdə istifadə olunur.
Qabaqca Münəvvər xanım atası ilə görüşürdü: – Ana, salamat qal! Yenə tezliklə sənin ziyarətinə gələrəm (M.S.Ordubadi); Sonra Miko elə oradaca qədəhini yenidən doldurub dedi (İ.Əfəndiyev).