Qayıdış - əvvəlki yerə, vəziyyətə, həyata və s. yenidən gəlmə, qayıtma; geri dönmə hərəkəti.
Antonimlər:
Gediş
Gediş sözü "qayıdış"ın əsas antonimidir. "Gediş" bir yerə, vəziyyətə və ya həyata getmə, uzaqlaşma, ayrılma mənasını verir. Həm məkan, həm də zaman baxımından "qayıdış"ın əksidir. Məsələn, bir şəxsin bir şəhərdən getməsi onun "gedişi", həmin şəhərə qayıtması isə "qayıdışı"dır. Bu antonim cütü həm gündəlik danışığda, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur. "Gediş" sözü həm fiziki, həm də məcazi mənada işlədilə bilər (məsələn, "gediş yolunun itməsi" məcazi mənada işlənib).
Mir Cəlalın "Qayıdış" əsərindəki kimi "Müharibə vaxtı Bakıya gəlmişsiniz? İlk qayıdışımdır" cümləsində "qayıdış" sözü işlənilibsə, antonim olaraq "gediş" ifadəsi ilə əvəz olunaraq "Müharibə vaxtı Bakıdan getmişdiniz? İlk gedişimdir" kimi ifadə oluna bilər.
A.Şaiqin şeirindən götürülmüş "Gedişi köksümə çökür odlu dağ; Görüşü qəlbimdə yandırır çıraq" misrasında "gediş" sözü ayrılığın, uzaqlaşmanın, kədərin ifadəsidir.
Ayrılış
Ayrılış sözü "qayıdış"a antonim olaraq daha çox emosional rəng daşıyır. "Ayrılış" iki və ya daha çox varlığın bir-birindən uzaqlaşması, fərqlənməsi, ayrılması mənasını verir. Bu antonim cütü daha çox insan münasibətlərində, xüsusilə də ayrılıq və qovuşma kontekstində işlənir. "Qayıdış" isə yenidən birləşməni ifadə edir. Ədəbiyyatda bu antonimlər hisslərin, vəziyyətin təsvirində istifadə olunur.
Uzaqlaşma
Uzaqlaşma, "qayıdış"ın əksini ifadə edərək, məsafənin artmasını, bir şeydən və ya birindən uzaqlaşma hərəkətini bildirir. Bu, həm fiziki, həm də məcazi mənada baş verə bilər. Məsələn, bir şəxsin evindən uzaqlaşması fiziki uzaqlaşmadır, bir ideyadan uzaqlaşması isə məcazi uzaqlaşmadır. "Qayıdış" isə həmin məsafənin qısaldılmasını, yenidən yaxınlaşmanı, əvvəlki vəziyyətə qayıtmanı ifadə edir.