Qənaət - ehtiyatlılıq, sərfəli istifadə etmək, az xərcləmək, malı qoruyub saxlamaq mənasında işlənən bir sözdür. Həm maddi, həm də mənəvi sərvətlərə aid oluna bilər. Qənaətkarlıq həm fərdi, həm də ictimai həyatda mühüm rol oynayır.
Antonimlər:
İsraf
İsraf, qənaətin əksinə olaraq, mal-mülkün, vaxtın və imkanların lazımsız və həddindən artıq istifadəsidir. İsraf həm maddi, həm də mənəvi sərvətlərə aid ola bilər. İsrafçılıq adətən qeyri-səmərəliliyi və bədxərcliyi ifadə edir. Məişətdə, iqtisadiyyatda və ədəbiyyatda geniş işlənir. Həddən artıq pul xərcləmək, qida məhsullarını atmaq, vaxtı boş yerə sərf etmək israfın nümunələridir.
İsraf haramdır. (Ata sözü)
Səxavətsizlik
Səxavətsizlik qənaətlə əlaqədar olaraq daha çox mənəvi tərəfdən baxılır. Qənaətcil insan ehtiyatlı olsa da, səxavətsiz insan köməksizliyə, ehtiyacı olanlara yardım etməməyə meyillidir. Səxavətsiz insan özünə qənaət etməklə kifayətlənməyib, başqalarının da ehtiyaclarını ödəməkdən imtina edir. Ədəbiyyatda və məişətdə istifadə olunur.
Bədxərcləmə
Bədxərcləmə qənaətin əksini təşkil edən daha bir anlayışdır. Bu, pul vəsaitlərinin, əşyaların və vaxtın məqsədəuyğun olmayan, səhv və ya faydasız istifadəsi deməkdir. Bədxərcləmə, adətən, nəticədə zərər və itkilərə səbəb olur. İqtisadiyyat və məişətdə tez-tez istifadə olunur.
Xəstənin borcu bir qənaətdir. (M.S.Ordubadi)