Qışqırıq - səsini gücləndirərək, yüksək səslə danışmaq, bağırmaq, həyacan və ya qəzəblə nəsə deməkdir. Bu, emosional bir ifadə vasitəsidir və bir çox hallarda duyğuların intensivliyini əks etdirir.
Antonimlər:
Sakitlik
Sakitlik, qışqırıqla əksinə, səs-küyün, hərəkətin və ya fəaliyyətin olmaması vəziyyətidir. Tamamilə səssizliyi, sakit bir ətraf mühiti, sakit bir nitqi ifadə edə bilər. Sakitlik həm fiziki (məsələn, sakit bir otaq), həm də emosional (məsələn, sakit bir ruh halı) ola bilər. Ədəbiyyatda və məişətdə geniş istifadə olunur. Məsələn, sakit bir meşə, sakit bir axşam, sakit bir insan.
Sakitliyi gərginliyə dəyişən var (C.Novruz).
Pıçıldamaq
Pıçıldamaq, qışqırıqdan fərqli olaraq, çox alçaq səslə, gizli şəkildə danışmaq deməkdir. Bu, məxfilik və ya səmimiyyət ifadə etmək üçün istifadə olunur. Pıçıldamaq, qışqırıqdan fərqli olaraq, dinləyən tərəfə daha yaxın məsafədə və daha az əhatəli şəkildə səs çatdırır. Ədəbiyyatda, məişətdə və hətta psixologiyada (məsələn, psixoterapevtik sessiyalarda) istifadə olunur.
Nəzakətli danışmaq
Nəzakətli danışmaq, qışqırıqla əksinə, hörmətli, incə və sakit bir şəkildə danışmağı ifadə edir. Bu, sözlərin seçimi və tonlamadan asılı olaraq, müsbət bir ünsiyyət yaratmaq üçün istifadə olunur. Qışqırıq emosiyaların coşqunluğunu əks etdirir, nəzakətli danışmaq isə nizam və nəzakəti göstərir. Ədəbiyyatda, məişətdə və peşəkar sahələrdə (məsələn, xidmət sektorunda) geniş istifadə olunur.