Qoçu sözü əsasən kasıb, yoxsul, imkansız insan mənasında işlənir. Həmçinin, bəzən də mənfi kontekstdə, yaramaz, əxlaqsız insan mənasında da istifadə oluna bilər. Lakin əsas mənası maddi durumunun pisliyi ilə əlaqədardır.
Antonimlər:Varlı: Qoçu sözünün əsas antonimi varlı sözüdür. Varlı, maddi cəhətdən imkanlı, zəngin olan insan deməkdir. Qoçu ilə varlı arasındakı fərq onların maddi vəziyyətindəki kəskin ziddiyyətdədir. Məsələn, "Qoçu ailənin övladı yaxşı təhsil ala bilmədi, halbuki varlı ailələrin uşaqları xaricdə oxuyurdular" cümləsində bu antonimlər arasında olan ziddiyyət aydın görünür. Bu antonim cütü həm məişətdə, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur.
Zəngin: Zəngin də varlı kimi maddi durumunun yaxşı olmasını ifadə edir. Lakin "zəngin" sözü daha çox sərvətin bolluğunu, var-dövlətin çoxluğunu vurğulayır. Qoçu ilə zəngin arasındakı fərq də maddi imkanlar baxımından kəskin ziddiyyətə əsaslanır. "Qoçu kənddə yaşayırdı, zəngin şəhər sakini isə özəl villalarında istirahət edirdi" misalında bu fərqi müşahidə etmək olar. Bu antonim cütü də məişət dilində və ədəbi əsərlərdə geniş tətbiq olunur.
İmkanlı: İmkanlı sözü də maddi vəziyyətin yaxşı olmasını ifadə edir, lakin daha geniş mənaya malikdir. İmkanlı insan yalnız maddi deyil, həm də sosial, intellektual imkanlara malik ola bilər. Qoçu ilə imkanlı arasındakı fərq həm maddi, həm də digər imkanların olmaması və ya olması ilə əlaqədardır. "Qoçu oğlan universitetə gedə bilmədi, çünki imkanlı yoldaşları xaricdə təhsil alırdılar" cümləsində bu fərq daha aydın görünür. Bu antonim cütü daha çox müasir ədəbiyyatda və ictimai həyatda işlənir.
Qoçular, quldurlar qatar taxardı; Fağır-füqaraya yan-yan baxardı (Aşıq Ələsgər).