Qüssələnmək: Kədərli olmaq, qəmginlik çəkmək, üzüntü hissi keçirmək. Bu, əsasən mənfi duyğularla əlaqəli bir söz olub, insanın daxili vəziyyətini əks etdirir. Həm gündəlik danışıqda, həm də ədəbi əsərlərdə geniş istifadə olunur.
Antonimlər:
Qüssələnmək – Şadlanmaq: "Qüssələnmək" kədər, qəm, üzüntü kimi mənfi duyğuları ifadə edərkən, "şadlanmaq" sevinc, fərəh, xoşbəxtlik kimi müsbət duyğuları ifadə edir. Bu antonimlər bir-birinin tam əksidir və əks duyğuları təsvir edir. Həm gündəlik danışıqda, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur.
Sanki Mənsurənin məyusluğuna qüssələnməkdənsə, şadlanırdı (S.Qədirzadə).
Qüssələnmək – Şənlənmək: "Şənlənmək" sözü "şadlanmaq"a yaxın mənaya malikdir, lakin daha çox canlılıq, həyəcan və coşqunluq ifadə edir. "Qüssələnmək" isə bu hisslərin tam əksidir, sakitsizlik, depressiya və melankoli ilə əlaqələndirilir. Ədəbiyyatda və gündəlik danışıqda istifadə olunur, lakin "şadlanmaq"a nisbətən daha az rast gəlinir.
O, səhər tezdən Silanı yola salıb ayrıldığı üçün qüssələnir (S.Vəliyev); Çöldə traktorun səsi canlanır; Obalar şənlənir, həyəcanlanır (S.Vurğun).
Qüssələnmək – Sevinmək: "Sevinmək" sözü "şadlanmaq"la sinonim olaraq istifadə oluna bilər və eyni zamanda "qüssələnmək"in tam əksini təşkil edir. Həm gündəlik danışıqda, həm də ədəbiyyatda geniş yayılmışdır. Sevinmək duyğusu qüssələnməkdən fərqli olaraq müsbət bir duyğudur və insanı xoşbəxt edir.