Mehribançılıq: Yaxşı münasibət, sevgi, qayğı, hörmət və dostluq hisslərinin birgə mövcudluğu. İnsanlar arasındakı xoş əlaqələrin, qarşılıqlı anlaşmanın və dəstəyin ifadəsi. Həm fərdi, həm də ictimai həyatda mühüm rol oynayır.
Antonimlər:
Düşmənçilik: Mehribançılığın əksidir. Düşmənçilik, kəskin narazılıq, ədavət, nifrət, düşmənlik hissləri əsasında qurulmuş münasibətləri ifadə edir. İnsanlar arasında münaqişə və mübarizəyə səbəb olur. Ədəbiyyatda, tarixdə, siyasətdə və gündəlik həyatda rast gəlinir. Bir çox ədəbi əsərlərdə düşmənçiliyin fəsadlarından bəhs olunur.
"Onların arasındakı mehribançılıq getdikcə düşmənçiliyə çevrildi."
Ədavət: Uzun müddət davam edən, dərin və qıcıqlandırıcı düşmənçilik. Düşmənçiliyin daha intensiv və davamlı bir formasıdır. Ədavət qan davası, millətlər arası münaqişələr və siyasi qarşıdurmalarda özünü göstərir. Məişətdə isə adətən uzun müddət davam edən konfliktləri ifadə edir.
"Qədim ədavətlər nəsillər boyu davam edir."
Sovuqluq: Mehribançılığa qarşı, qayğısızlıq, laqeydlik və soyuq münasibəti ifadə edən antonimdir. İnsanlar arasında emosional bağlılığın olmamasını və ya azlığını göstərir. Bu antonim, əsasən, fərdi münasibətlərdə daha çox müşahidə olunur. Soğuyan münasibətlər tez-tez əlaqələrin pozulmasına gətirib çıxarır.
"Onların arasındakı mehribançılıq yerini soyuqluğa buraxdı."
Ətiacılıq: Bu antonim, mehribanlıq və sevgi əvəzinə kin, nifrət və qisas hisslərinin üstünlük təşkil etdiyi münasibətləri bildirir. Ətiacılıq, əsasən, fərdi münasibətlərdə, eləcə də qrup daxili münasibətlərdə özünü göstərə bilər. Bu, insanın ətrafdakılara mənfi təsir göstərə biləcək mənfi bir xüsusiyyətidir.
"Ətiacılıq onun canında var idi."