Ortancıl: Ailədə və ya bir sıra içərisində orta yer tutan, nə ən böyük, nə də ən kiçik olan.
Antonimlər:
Böyük
Böyük antonimi olaraq “ortancıl” sözü ilə əks məna ifadə edir. “Böyük” sözü həm ölçü, həm də sıra baxımından ən böyük, ən iri, ən əhəmiyyətli, ən qoca kimi mənalarda istifadə olunur. “Ortancıl” sözü isə orta yeri ifadə edir. Bu antonim cütü daha çox ailə üzvləri, qardaş-bacı sıralamasında, ya da bir sıra içərisində yerləşməni ifadə etmək üçün istifadə olunur. Məsələn, “ailənin böyük qızı” ilə “ailənin ortancıl qızı” ifadələri arasındakı fərq aydın görünür. Həmçinin, "böyük" sözü yaş, ölçü və ya əhəmiyyət baxımından üstünlüyü bildirirkən "ortancıl" orta mövqedən bəhs edir.
Tacirin ortancıl oğlu da böyük qardaşı kimi cavahiri qırmağa cəsarəti çatmır (A.Şaiq).
Kiçik
“Kiçik” sözü “ortancıl”ın digər antonimidir. “Kiçik” ölçü, yaş, əhəmiyyət və sıra baxımından ən kiçiyi ifadə edir. “Ortancıl” ilə “kiçik” arasındakı əsas fərq orta və ən kiçik mövqelərin müqayisəsidir. Məsələn, "ailənin kiçik oğlu" ilə "ailənin ortancıl oğlu" ifadələri bir-birinin əksinədir. Hər iki söz ailə üzvlərinin sıralanmasında istifadə oluna bilsə də, "kiçik" ən aşağı yeri, "ortancıl" isə orta yeri göstərir. Bu antonim cütü həm ailə kontekstində, həm də digər sıralamalarda (məsələn, ölçülərin müqayisəsində) istifadə olunur.