Sadədil: Açıq, səmimi, düz, xəsislik etməyən, hiyləgər olmayan insan üçün işlənən söz.
Antonimlər:
İnadcıl
İnadcıl sözü "sadədil"in antonimi olaraq, öz fikrində israr edən, inadçı, qətiyyətli, əyilməz, özündən başqa heç kimin fikrini qəbul etməyən insanı ifadə edir. Bu antonim əsasən danışıq dilində və ədəbiyyatda, xüsusilə də uşaqlar haqqında danışarkən istifadə olunur. "Sadədil" insanla müqayisədə "inadçı" insan öz istəyini həyata keçirmək üçün müəyyən səylər göstərərək, hətta müqavimətə rast gəlsə də, fikrindən dönməz.
Sən ki bir sadədil uşaq idin? (Ə.Haqverdiyev)
İnadcıl bir uşaq kimi özünü aparırdı (“Ulduz”).
Hiyləgər
Hiyləgər sözü də "sadədil"in antonimi kimi istifadə oluna bilər. "Hiyləgər" öz məqsədinə çatmaq üçün aldadıcı, hiyləgər üsullardan istifadə edən insanı təsvir edir. Bu söz, "sadədil"dən fərqli olaraq, mənfi konnotasiya daşıyır və əsasən danışıq dilində, ədəbiyyatda və həyatın müxtəlif sahələrində, xüsusən də siyasət və biznesdə işlədilir. "Sadədil" insanın açıq-saçıqlığı ilə "hiyləgər" insanın gizli niyyətləri və qeyri-düzgün hərəkətləri arasındakı ziddiyyət açıq-aşkar görünür.
Müxənnəs
Müxənnəs sözü "sadədil"in əksini ifadə edir. Müxənnəs olan insan öz niyyətlərini gizlədir, dolaşıq, anlaşılmaz davranışlar nümayiş etdirir. Sadədil insanın açıqlığı ilə müqayisədə müxənnəs insan özünü gizlədir, ikiüzlülük nümayiş etdirir. Bu antonim daha çox ədəbiyyatda və sosial elmlərdə istifadə olunur.