Solmaq – bitkilərin, çiçəklərin təzəliyini, rəngini itirməsi, quruyub solğunlaşması; canlıların həyat qüvvəsini itirməsi, zəifləməsi, xəstələnməsi mənasında işlənən feldir. Həmçinin rəngin solması, parlaqlığını itirməsi mənasında da istifadə olunur.
Antonimlər:
Solmaq - Çiçəklənmək: "Solmaq" və "çiçəklənmək" antonimləri əsasən bitki aləminə aid olub, bir-birinə əks mənaları ifadə edir. "Solmaq" bitkinin quruması, təzəliyini itirməsi, rənginin solması deməkdirsə, "çiçəklənmək" isə tam əksini – bitkinin çiçək açması, canlanması, gözəlləşməsini bildirir. Bu antonimlər ədəbiyyatda, botanikada və gündəlik danışıqda geniş istifadə olunur.
Cənnət bağı kimi çiçəklənən bağça, payızın soyuq küləkləri ilə soldu.
Solmaq - Canlanmaq: Bu antonim cütü daha geniş mənada istifadə olunur. "Solmaq" həm fiziki, həm də ruhi tükənməni, zəifləməni, həyat qüvvəsinin itirilməsini ifadə edərsə, "canlanmaq" isə əksinə, yenidən güc toplamağı, həvəslənməyi, dirilik qazanmağı bildirir. Həm ədəbiyyatda, həm də gündəlik danışıqda geniş işlənir. Tibbi kontekstdə də istifadə oluna bilər.
Xəstəlikdən sonra uzun müddət solmuş bədəni yavaş-yavaş canlanmağa başladı.
Solmaq - Parıldamaq: "Solmaq" sözü rəngin parlaqlığını itirməsi mənasında işləndikdə, onun antonimi "parıldamaq" ola bilər. "Parıldamaq" rəngin parlaqlığının, canlılığının artmasını ifadə edir. Bu antonim daha çox bədii ədəbiyyatda, rəsm və dizayn sahələrində istifadə olunur.
Günəş altında parıldayan rənglər qaranlıqda solmuşdu.