Susmaq – danışmamaq, səs çıxarmamaq, fikrini, hissini ifadə etməmək deməkdir. Müxtəlif kontekstlərdə fərqli mənalar kəsb edə bilər: sakitlik, itaətkarlıq, ehtiyatlılıq və ya hətta etiraz kimi.
Antonimlər:
Danışmaq
Danışmaq susmağın əsas antonimidir. Həm gündəlik danışıqda, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur. Danışmaq – sözlərlə fikirləri, hissləri və ya məlumatları ifadə etmək, ünsiyyət qurmaq deməkdir. Məişətdə, elmdə, ədəbiyyatda və digər sahələrdə danışmaq hər zaman susmağın əksidir. Məsələn, müəllim şagirdlərlə danışır, dostlar bir-biri ilə danışır, alimlər elmi konfranslarda danışırlar.
"Danışmaq insanın təbii hüququdur."
Dillənmək
Dillənmək, susmağın daha intensiv bir antonimidir. Bu, həddindən artıq, qəzəblə, həyəcanla və ya şövqlə danışmaq deməkdir. Susmaq sakitliyi, dillənmək isə şiddətli ifadəni ifadə edir. Ədəbiyyatda dillənmə təsvirləri vasitəsilə qəhrəmanın emosional halını göstərmək üçün istifadə olunur. Məişətdə dillənmək həmişə müsbət hal kimi qəbul olunmur.
"Susma, sən sussan, mənim həyatım susar" (A.Şaiq)
"Dillənir dindirməmiş gərəksiz bir saz kimi" (S.Rüstəm)
Söhbət etmək
Söhbət etmək, susmağın daha yumşaq antonimlərindən biridir. Bu, müəyyən bir mövzu haqqında danışmaq, fikir mübadiləsi aparmaq deməkdir. Söhbət etmək ümumiyyətlə dostluq, mehribanlıq və ünsiyyət kontekstində istifadə olunur. Susmaq və söhbət etmək arasındakı fərq söhbətin mövcudluğunda və onun ətrafında yaradılan əlaqədədir.