Şad – sevincli, xoşbəxt, müsbət emosiyalar yaşayan, ruhu yüksək olan deməkdir. Bu söz həm gündəlik danışıqda, həm də ədəbi əsərlərdə geniş istifadə olunur.
Antonimlər:
Qəmgin
Şad sözünün antonimi olan qəmgin sözü kədərli, məyus, üzüntülü, ruh düşkünlüyü yaşayan şəxsi ifadə edir. Həm gündəlik danışıq dilində, həm də ədəbi əsərlərdə geniş tətbiq olunur. Qəmginlik müvəqqəti və ya davamlı bir hal ola bilər. Məsələn, bir insan müəyyən bir hadisədən sonra müvəqqəti olaraq qəmgin ola bilər, digəri isə uzunmüddətli depressiya yaşaya bilər. Ədəbiyyatda qəmgin obrazlar tez-tez təsvir olunur, onların daxili dünyaları oxuculara çatdırılır.
Mən həmişə şad və qəmgin xəbərləri onun çöhrəsindən oxuyardım (M.S.Ordubadi).
Məyus
Şad sözünün digər bir antonimi məyus sözüdür. Məyusluq ümidlərin puç olması, arzuların reallaşmaması nəticəsində yaranan kədər və ümidsizlik hissidir. Məyusluq, adətən, konkret bir səbəbə əsaslanır və müəyyən bir məqsədə çatıla bilməməsindən yaranır. Bu söz daha çox konkret bir məqsədə nail olmaq istəyinin pozulması ilə əlaqələndirilir və qəmginlikdən daha konkret bir səbəbi var. Həm gündəlik nitqdə, həm də ədəbi əsərlərdə istifadə olunur.
İzzət vağzala nə qədər şad getmişdisə, o qədər məyus qayıtdı (Mir Cəlal).