Təkəbbürlü – özünü başqalarından üstün tutan, öz əhəmiyyətini şişirdən, həddən artıq qürurlu olan, lovğalanan.
Antonimlər:
Təvazökar
Təvazökar – özünü başqalarından aşağı tutan, öz əhəmiyyətini azaldan, sadə, xeyirxah, təmənnasız. Təkəbbürlülüyün əksinə olaraq, təvazökarlıq özünü qiymətləndirmədə mülayimlik, başqalarına hörmət və özünə münasibətdə sadəlik deməkdir. Bu keyfiyyət həm gündəlik həyatda, həm də ədəbiyyatda, məsələn, əxlaqi-fəlsəfi əsərlərdə geniş istifadə olunur. Təvazökar insan öz nailiyyətlərini vurğulamaz, başqalarının uğurlarına sevinir və hər zaman kömək etməyə hazırdır.
O, təvazökar və mədəni bir şəxs idi.
Sadə
Sadə – mürəkkəb olmayan, qəşəng olmayan, təmtəraqsız, təkəbbürsüz. "Sadə" sözü təkəbbürlülüyün əksini ifadə edərək, həyat tərzinə, davranışa və hətta geyimə aid edilə bilər. Sadəlik təkəbbürün əksinə, təbii və səmimiyyəti vurğulayır. Məsələn, sadə geyim tərzi təkəbbürlü görünüşdən fərqli olaraq, rahatlıq və təbii gözəlliyi əks etdirir. Bu antonim cütü, xüsusilə də sosial və məişət kontekstində geniş istifadə olunur.
O, sadə həyat tərzi sürərdi.
Alçakgəlməz
Alçakgəlməz – təkəbbürlü, özünü başqalarından üstün tutan, lovğa. "Alçakgəlməz" sözü "təkəbbürlü" sözünün sinonimi kimi istifadə oluna bilər, lakin daha kəskin rənglənmə daşıyır və adətən mənfi kontekstdə işlədilir. Antonim kimi istifadə olunması əks əlaməti, yəni təvazökarlığı ifadə edir.