Toysuz - əşya, avadanlıq, vasitə və s. olmadan; heç bir şeysiz; yoxsul, kasıb.
Antonimlər:
Toysuz - Varlı: "Toysuz" sözünün əsas antonimi "varlı" sözüdür. "Varlı" sözü maddi nemətlərə, əşyalara, sərvətə malik olmağı bildirir. "Toysuz" yoxsulluğu, əşya çatışmazlığını ifadə edərkən, "varlı" isə zənginliyi, bol-bol əşyaya sahib olmağı bildirir. Bu antonim cütü əsasən məişət həyatında, iqtisadi kontekstdə və ədəbiyyatda istifadə olunur. Məsələn, "Toysuz bir ailə" ifadəsi yoxsul ailəni, "Varlı bir ailə" isə zəngin ailəni bildirir.
Toysuz - Zəngin: "Zəngin" sözü "varlı" sözü ilə sinonim kimi istifadə olunsa da, "varlı"dan daha çox maddi sərvətin çoxluğunu vurğulayır. "Toysuz"un "zəngin"lə antonim olması, maddi vəziyyətin iki qütbünü – yoxsulluğu və zənginliyi – əks etdirir. Bu antonim cütü iqtisadiyyat, sosial elmlər və ədəbi əsərlərdə geniş istifadə olunur. Məsələn, "Toysuz ölkə" ifadəsi kasıb ölkəni, "Zəngin ölkə" isə varlı ölkəni ifadə edir.
Toysuz - Təchizli: Bu antonim cütü daha çox texniki və ya peşəkar kontekstdə istifadə olunur. "Toysuz" lazımi avadanlıq, vasitə və s. olmadan olmağı, "təchizli" isə lazımi avadanlıq və vasitələrlə təmin olunmuş olmağı bildirir. Məsələn, "Toysuz laboratoriya" lazımi avadanlıqları olmayan laboratoriyanı, "Təchizli laboratoriya" isə tam təchiz olunmuş laboratoriyanı ifadə edir.
Toysuz - Dolğun: "Dolğun" sözü burada daha çox məcazi mənada istifadə olunur. "Toysuz" əşya və ya vasitə çatışmazlığını ifadə edərkən, "dolğun" bir şeyin tam, bütöv, çatışmazlığı olmayan halını ifadə edir. Bu antonim cütü əsasən məcazi mənada, ədəbiyyatda istifadə olunur.
Toysuz ev tapılar, vaysız ev tapılmaz (Ata sözü).