Uçurum – dərin, dik yamac; hündürlükdən qəflətən aşağı düşən yer. Adətən təhlükəli və dərin bir çuxur kimi təsəvvür edilir. Uçurum termini coğrafiya, geoloji elmlər, ədəbiyyat və məişətdə geniş istifadə olunur.
Antonimlər:Düzlük: Uçurumun əksini təşkil edən düzlük, səthinin yüksəklik və enişlərinin azlığı ilə səciyyələnir. Düzlük termini coğrafiya və geoloji elmlərdə istifadə olunur, ədəbiyyatda isə məcazi mənada (məsələn, “həyatın düz yolu”) işlədilir.
Nümunə: Düzlükdə gəzmək uçurumun kənarında gəzməkdən daha təhlükəsizdir.
Dərə: Uçurumla müqayisədə dərə daha yumşaq, meylli yamaclara malikdir. Uçurum birdən-birə dərinliyə doğru əyilməyə bənzər bir ərazi formasıdır, dərə isə daha uzun və tədricən enən bir ərazidir. Hər iki termin coğrafiyada işlənir.
Nümunə: Dərənin ətəklərindən çay axırdı, uçurum isə qəflətən aşağı düşən bir divar kimi görünürdü.
Yüksəklik (məcazi mənada): Uçurum həm də məcazi mənada, məsələn, insan həyatında bir maneə, qarşılaşılması çətin olan bir vəziyyət kimi istifadə edilə bilər. Bu halda antonimi "yüksəklik" ola bilər ki, bu da müvəffəqiyyət, uğur və yüksəlişi ifadə edir.
Nümunə: O, həyatın uçurumunun qarşısında dayanırdı, amma səyləri sayəsində yüksəkliklərə qalxdı.
Çəmənzəminli: Yolun aşağısı uçurum idi, dibindən çay axırdı.
Ata sözü: Düz yerdə gəzə bilmir, şumda şıllaq atır.