Uçurum sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir termin olub, əsasən dərin, dik və sarp yamacları, yarğanları və sıldırımları ifadə edir. Lüğətlərdəki "çox sarp, dik və dərin yamac; yarğan, sıldırım" tərifi onun əsas mənasını əhatə etsə də, daha geniş və dəqiq bir izah təqdim etmək mümkündür.
Etimoloji baxımdan uçurum sözünün kökü türk dillərindəki "uçmaq" felindən törəmişdir. "Uçmaq" həm "yüksəkdən aşağı düşmək", həm də "hündürlüyə qalxmaq" mənasını verir. Uçurum isə bu mənanın "aşağı düşmək" tərəfini əks etdirir, yəni yüksəklikdən aşağıya doğru dik və qəfil düşən yer deməkdir. Bu baxımdan uçurum, yalnız dik yamac deyil, həm də həmin yamacın yaradan qəfil düşmə, yüksəklikdən aşağıya doğru kəskin eniş xüsusiyyətini daşıyır.
Uçurum sözünün işlənmə sahəsi genişdir. Ədəbiyyatda, xüsusilə təbiət təsvirlərində tez-tez rast gəlinir: "Qarşısında sonsuz bir uçurum açıldı.", "Qaranlıq uçurumun dərinliyindən səslər gəlirdi." Bunlarda uçurum həm fiziki bir maneəni, həm də qorxu və təhlükəni simvolizə edə bilir.
Məcazi mənada isə uçurum sözü çətin vəziyyəti, dərin bir fərqi, geri dönməz bir həddi, qaçılmaz təhlükəni bildirə bilər: "Ölkə iqtisadi uçurumun kənarındadır.", "İki düşüncə arasında dərin bir uçurum var idi.", "O, əxlaqi uçuruma yuvarlandı." Bu cümlələrdə uçurum fiziki məkan deyil, metaforik bir ifadədir.
Yekun olaraq, uçurum sözünün mənasını "yüksəklikdən aşağıya doğru dik və qəfil düşən, çox sarp, dərin və təhlükəli yamac, yarğan və ya sıldırım, həmçinin məcazi mənada çətin vəziyyət, dərin fərq, geri dönməz hədd və ya qaçılmaz təhlükə" kimi təyin etmək daha dəqiq və geniş olardı.