Üsyankar: itaətsiz, qiyamçı, etirazçı, müqavimət göstərən, başkaldıran bir şəxs və ya qrup deməkdir. Bu söz əsasən insan davranışlarını və münasibətlərini təsvir etmək üçün istifadə olunur. Həm də bir hadisəni, vəziyyəti, və ya hərəkəti təsvir etmək üçün metaforik olaraq istifadə oluna bilər.
Antonimlər:
Sakit
Sakit sözü üsyankarla əks mənada istifadə olunur və sakit, dinc, itaətkar, sükunətli və ya sakit şəkildə davranan bir şəxsi və ya vəziyyəti ifadə edir. Üsyankar fərd, hərəkətləri ilə narahatlıq, qarışıqlıq yaradırkən, sakit fərd ətrafındakıların rahatlığını təmin edir. Bu antonim cütü həm məişətdə, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur.
Nümunə: Üsyankar əhval-ruhiyyəsindən əsəbləşən valideynləri, uşağın sakit davranışından məmnun qaldılar.
İtaətkar
İtaətkar sözü üsyankarla tam əks məna daşıyır. İtaətkar şəxs qaydalara, nizam-intizamı riayət edir, əmrlərə tabe olur və etiraz etmir. Üsyankarlıq isə qaydalara, nizam-intizamlara və əmrlərə qarşı çıxmağı ifadə edir. Bu antonim, xüsusilə sosial və siyasi kontekstlərdə geniş istifadə olunur.
Nümunə: Ordunun itaətkar əsgərləri əmrləri şübhəsiz yerinə yetirirdilər, üsyankar əsgərlər isə üsyan qaldırmışdılar.
Sükunətli
Sükunətli sözü, üsyankarla əks mənada olaraq, sakit, hərəkətsiz, sakitcə olan vəziyyəti ifadə edir. Üsyankarlıq fəallıq, hərəkət və gərginliklə xarakterizə olunarkən, sükunətlilik hərəkətsizlik və sakitliyi ifadə edir. Bu söz daha çox ədəbiyyatda, təbiəti təsvir edərkən istifadə olunur.
Nümunə: Üsyankar dəniz fırtınalı idi, sükunətli göl isə ətrafa sakitlik yayırdı.
M. Hüseyn: Onların hər ikisi üsyankardır.
Mir Cəlal: ...Anketovdan başqa beş-altı nəfər üzüyola, sakit bağça uşağı var idi.