Varlı sözü maddi vəziyyətin yaxşı olmasını, əmlaka, pula malik olmasını bildirir. Bu söz həm də məcazi mənada, ruhun zənginliyini, ədəbi istedadı ifadə etmək üçün də işlədilə bilər.
Antonimlər:
Fəqir
Fəqir sözü maddi ehtiyac içində olan, kasıb, yoxsul insanı bildirir. Əsasən, məişət leksikonunda və ədəbi əsərlərdə, xüsusilə də sosial mövzulu əsərlərdə geniş istifadə olunur. "Varlı-fəqir" antonim cütü ziddiyyətli sosial təbəqələri müqayisə etmək üçün tez-tez işlədilir.
İndi məndən nə istəyirsən? Sən bir varlı, mən bir fəqir (C.Cabbarlı).
Lüt
Lüt sözü "varlı"nın antonimi olaraq, maddi cəhətdən heç nəyə malik olmayan, yoxsul, ehtiyac içində qalan insanı ifadə edir. "Fəqir" sözü ilə müqayisədə "lüt" sözü daha çox məcazi mənada, məsələn, köməksiz, çarəsiz vəziyyəti təsvir etmək üçün də işlədilə bilər. Ədəbiyyatda tez-tez istifadə olunur.
Varlıların çoxu özlərini və mədənlərini qorumaq məqsədi ilə yanlarında qoçu saxlayırdılar (A.Şaiq); Heç nəyini, bəy, lütün biridir (C.Məmmədov).
Yoxsul
Yoxsul sözü "varlı"nın antonimi olaraq, maddi ehtiyac içində qalan, kasıb, pulsuz, əmlaksız insanı bildirir. "Fəqir" və "lüt" sözlərinə nisbətən daha neytral bir termindir və həm məişət leksikonunda, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur. Sosial qeyri-bərabərliyi vurğulamaq üçün "varlı-yoxsul" ifadəsi tez-tez işlədilir.
Yalnız kollektiv təsərrüfat quruluşu bizim kəndimizi indiki mədəni, varlı səviyyəyə gətirib çatdırmışdır (İ.Əfəndiyev); Ay nənə, vallah, mənim özüm də sənin kimi yoxsulam (Ə.Haqverdiyev).