Vurhavur: Səs-küy, qarışıqlıq, çaşqınlıq, həyəcan, qarışıq səslər anlamına gələn söz.
Antonimlər:Sakitlik: Vurhavurun əksidir. Sakitlik, səs-küysüzlük, dincliyi, hərəkətsizliyi, sükutu bildirir. Sakitlik həm fiziki mühitin, həm də əhval-ruhiyyənin təsviri üçün istifadə oluna bilər. Məişətdə, ədəbiyyatda, elmi əsərlərdə geniş istifadə olunur. Məsələn, "Səhər təbiətin sakitliyi insanı heyran edirdi" cümləsində sakitlik, təbiətin sakit və dinc vəziyyətini ifadə edir. Digər tərəfdən "Onun sakit səsi hamını sakitləşdirdi" cümləsində sakitlik, səsin aşağı tonunu və bunun insanlara təsirini göstərir.
Sükut: Vurhavurun antonimi kimi sükut, tam səssizlik, heç bir səsin olmaması deməkdir. Sükut, həm fiziki, həm də metaforik mənada istifadə oluna bilər. Məsələn, "Oda sükut hökm sürürdü" cümləsi tamamilə səssiz bir mühitin olduğunu göstərir, "Onun sükutu hər şeyi danışırdı" isə səssizliyin bir məna ifadə etdiyini bildirir. Ədəbiyyatda tez-tez istifadə olunan bir vasitədir, əsərin əhval-ruhiyyəsini yaratmaqda mühüm rol oynayır.
Dinclik: Vurhavurun əksinə olaraq, dinclik, sakitlik, rahatlıq, narahatlıqdan azadlıq mənasını verir. Dinclik, həm fiziki, həm də mənəvi vəziyyəti təsvir edə bilər. Məsələn, "Dinc bir gecə keçirdi" ifadəsi fiziki rahatlığı, "Onun ürəyində dinclik var idi" isə mənəvi rahatlığı bildirir. Dinclik, məişətdə və ədəbiyyatda geniş istifadə olunur.
Ay Allahqulu, yaxşı ki, yaxamızı bu vurhavurdan qurtardıq (Çəmənzəminli);
Hər yan sakitlik idi (M.İbrahimov).