Yalqız – tək, bir, heç kimin yoxluğu; ətrafda başqa heç kimin olmaması vəziyyəti bildirən söz.
Antonimlər:
Cüt: "Yalqız" sözünün əsas antonimi "cüt"dür. "Cüt" sözü iki ədəd eyni və ya oxşar şeyin birlikdə olmasını, bir-birini tamamlamasını bildirir. Bu antonimlik əsasən say baxımından müşahidə olunur. Məsələn, "yalqız ağac" və "cüt ağac" ifadələrində birinci ifadə tək ağacı, ikinci ifadə isə iki ağacın yanaşı və ya bir-birinə yaxın yerləşməsini ifadə edir. Həmçinin, "cüt" sözü birgə həyat tərzi, yaxınlıq, əlaqə kimi mənaları da ifadə edə bilər, bu zaman "yalqızlıq" hissinin əksinə düşür. Həm məişət dilində, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur.
Çoxlu: "Yalqız"ın say baxımından başqa bir antonimi "çoxlu"dur. "Çoxlu" sözü bir neçənin və ya çox sayda olanın ifadəsində işlənir. "Yalqız insan" və "çoxlu insan" ifadələrində olduğu kimi, "çoxlu" sözü sayca çoxluğunu ifadə etməklə, "yalqız"ın əksini bildirir. Bu antonimlik əsasən kəmiyyət baxımından özünü göstərir. Ədəbiyyatda və gündəlik həyatda tez-tez rast gəlinir.
Birgə: "Yalqız" sözünün "birgə" ilə antonimliyi daha çox sosial və emosional mənada özünü göstərir. "Yalqız qalmaq" və "birgə olmaq" ifadələrinin mənaları bir-birinin əksidir. "Birgə" sözü insanların birlikdə, birləşmiş şəkildə yer almasını, qarşılıqlı əlaqədə olmasını bildirir. Bu antonimlik əsasən ədəbiyyatda, xüsusilə insan münasibətlərinin təsvirində daha aydın görünür.
Bu dünyada şir də yalqız qalmasın; Qardaş gərək cüt dayana yan-yana (Aşıq Ələsgər).