Yaz – ilin dörd fəslindən biri, qışdan sonra və yaydan əvvəl gələn, temperaturun artması, bitkilərin cücərməsi və təbiətin oyanması ilə səciyyələnən dövrdür. Yaz sözü həm də məcazi mənada, yenidən canlanma, inkişaf, yüksəliş kimi mənalarda da işlədilir.
Antonimlər:
Qış
Yazın əsas antonimi qışdır. Qış, ilin dörd fəslindən biri olub, yazdan sonra və payızdan əvvəl gəlir. Qışda temperaturun aşağı düşməsi, bitkilərin quruması və təbiətin yatması müşahidə olunur. Yaz və qış antonimliyinin əsas səbəbi temperaturun və təbiətin vəziyyətinin kəskin fərqliliyi, əksidir. Həm məişətdə, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur.
Yazda çalan, qışda oynar (Ata sözü).
Poz
Yaz sözünün "poz" sözü ilə antonimliyi daha çox məcazi mənada istifadə olunur. "Yaz" sözü burada quruluş, nizam, düzən mənasında işlədilibsə, "poz" sözü isə dağılma, nizamsızlıq, xaotiklik mənasında işlənir. Bu antonimlik əsasən ədəbiyyatda, xüsusən də poetik üslubda müşahidə olunur. Məsələn, bir quruluşun, sistemin, və ya nəzəmin dağılması, pozulması "yaz"ın "poz"la əvəz olunması ilə ifadə edilə bilər.
Ey, da dığ olduq, gah deyir yaz, gah deyir poz (Anar).