Zırpılıq – kiçiklik, balaca olmaq, həmçinin əhəmiyyətsiz, əhəmiyyət kəsb etməyən mənalarını verir. Bu söz daha çox danışıq dilində işlənir və həm fiziki, həm də metaforik mənada istifadə oluna bilir. Fiziki mənada boyun qısa olması, bədənin kiçik olması, əşyanın ölçülərinin kiçik olması kimi mənaları ifadə edir. Metaforik mənada isə əhəmiyyətsiz, cüzi, önemsiz hadisələr, hərəkətlər, işlər üçün işlədilir.
Antonimlər:Hündürlük: Zırpılığın əsas antonimi hündürlükdür. Hündürlük sözü boyun uzunluğu, əşyanın yüksəkliyi, vəziyyətin əhəmiyyətli, nüfuzlu olması kimi mənaları ehtiva edir. Zırpılıq fiziki mənada istifadə olunarkən onun antonimi hündürlükdür. Məsələn, "zırpılı boy" və "hündür boy" ifadələri bir-birinin əksidir. Bu antonim cütü həm danışıq dilində, həm də ədəbiyyatda geniş yayılmışdır.
Böyüklük: Zırpılığın başqa bir antonimi isə böyüklükdür. Böyüklük sözü həm fiziki ölçülərin böyük olması, həm də əhəmiyyətin, miqyasın geniş olması mənasını verir. Zırpılıq metaforik mənada istifadə olunarkən, onun antonimi böyüklük olur. Məsələn, “zırpılı bir problem” və “böyük bir problem” ifadələri bir-birinin tam əksidir. Bu antonim cütü daha çox rəsmi və yazılı dildə işlədilir.
Əhəmiyyətlilik: Zırpılıq metaforik mənada əhəmiyyətsizliyi bildirəndə, onun antonimi əhəmiyyətlilikdir. Bu antonim cütü, əsasən mühakimə və qiymətləndirmə kontekstində istifadə olunur. Məsələn, "zırpılı bir səhv" və "əhəmiyyətli bir səhv" ifadələri əks mənaları ifadə edir. Bu antonim cütü həm danışıq, həm də yazılı dildə işlədilə bilər.
“Əfəndim, yapdığın qəbahətin zırpılığını qanırsanmı?” (Mir Cəlal)
“Onu boyunun balacalığı narahat edirdi.” (“Ulduz”)