Arğın
Mənası: Yorğun, yorulmuş, tükənmiş.
Mənbəyi: Sözümüz dilçilik ədəbiyyatında müxtəlif şərhlərə malikdir. Əsasən "ar-" fel kökünə əsaslanır və "yorulmaq" mənasını ifadə edir. Əbu Həyyamın (1256-1344) əsərlərində "armaq" feili "yorulmaq" mənasında işlədilir. Bu, "arğın" sözünün köhnə türk dillərindəki "ar-" fel kökünün törəməsi olduğunu göstərir. "ğın" şəkilçisi isə isim və sifət yaradan şəkilçidir və yorğunluq, tükənmə halını bildirir. Beləliklə, "arğın" sözü "yorulmuş" və ya "tükənmiş" mənasını ifadə edir və kökü qədim türk dillərinə gedib çıxır. Daha dəqiq etimoloji araşdırmalar üçün qədim türk yazılı abidələri və dialektlərdəki əlaqəli söz formalarının tədqiqi vacibdir.