Bağırmaq
Mənası: Səsi ucaldıb, güclü səslə danışmaq, qışqırmaq; güclü səs çıxarmaq. Həmçinin, kəskin, şiddətli ağrıdan, hirsdən və ya başqa bir güclü emosiyanın təsirindən yüksək səslə danışmaq və ya qışqırmaq mənasında da işlənir.
Mənbəyi: Nə qədər qəribə olsa da, "bağırmaq" sözü "bağır" kəlməsi ilə eyni kökə malikdir. İnsan hirslənəndə və ya güclü bir emosiyanı yaşayanda ağ bağırda (boğazda) bərk qızışma baş verir və insan bu qızışmanı, gərginliyi qışqırmaq, yəni bağırmaq yolu ilə atır. Bu baxımdan, sözün kökü insan bədəninin fiziki reaksiyası ilə bağlıdır və fiziki hissiyyatdan yaranan bir səs ifadəsidir. Daha dəqiq etimoloji tədqiqatlar sözün tarixi inkişafını daha ətraflı izah edə bilər.