Qışqır-bağır: Bu söz, güclü, səs-küylü və nəzarətdən kənara çıxan bir şəkildə səs çıxarmağı, qışqırmağı və ya çığırmağı ifadə edir. Sadəcə "qışqırmaq"dan daha intensiv və nizamsız bir səs-küylü əməli ifadə edir. Bir çox hallarda qarışıqlıq, qarşılıqlı bağır-bağır, və ya nizam-intizamsızlıq mənasını verir.
Sözün tərkibindəki "qışqır" və "bağır" komponentləri bir-birini gücləndirir və səsin həcmini, intensivliyini və emosional yüklənməsini vurğulayır. "Qışqırmaq" daha çox bir insanın səsini ucaltmasını, "bağırmaq" isə daha çox emosional bir vəziyyətin ifadəsi ilə əlaqələndirilir. Beləliklə, "qışqır-bağır" həm səsin şiddətini, həm də emosiyaların coşqunluğunu ifadə edir.
Misal olaraq verilən "Zeynal əvvəl bu qışqır-bağırla (z.) bu özbaşınalığın qabağını almaq istəyirdi" cümləsində "qışqır-bağır" özbaşınalığa qarşı etirazın, qarşı çıxmanın səs-küylü və bir qədər də qarışıq bir ifadəsidir. Zeynalın səs-küy salmaqla, qışqırıqla vəziyyəti nəzarət altına almağa çalışdığını göstərir. Bu, həm də onun təsir etmək üçün qeyri-adi bir üsuldan istifadə etdiyini bildirir.
Ümumiyyətlə, "qışqır-bağır" sözü çox vaxt neqativ kontekstdə işlədilir, lakin bəzi hallarda (məsələn, təhlükə anında insanları xəbərdar etmək kimi) müsbət bir mənaya da malik ola bilər. Lakin, əsasən, qarışıqlıq, nizam-intizamsızlıq və emosional gərginliyi əks etdirir.