Çılğın
Mənası: Ağlını itirmiş, dəli, ağılsız, şux, həddən artıq hərəkətli, əsəbi, nəzarətsiz.
Mənbəyi: Sözün kökü indi işlənməyən çıl feilidir. "Ağlını itirmək" mənasını verir. Çıldırmaq sözü də bu kökdən əmələ gəlmişdir. Çılğın isə çıl felindən əmələ gəlmiş sifətdir. Etimoloji baxımdan türk dillərinin ümumi leksikasına aiddir.