Div
Mənası: Alınma sözdür. Əvvəllər sanskrit dilində "işıq allahı" mənasını verən bu söz, zaman keçdikcə mənasını dəyişərək mənfi kontekstdə, yəni pis ruhu, cin-bəd ruhu, şeytanı ifadə etmək üçün işlədilir. Müasir Azərbaycan dilində əsasən qorxunc, qeyri-adi gücə malik, zərərli varlıq kimi qəbul edilir.
Mənbəyi: Sözün etimologiyası sanskrit dilinə gedib çıxır. Sanskrit dilindəki əsas kök sözün dəqiq təyin olunması müxtəlif tədqiqatçılar tərəfindən mübahisəli mövzu olsa da, ümumi fikir kökün "işıq" və ya "parlaq" mənalarını ifadə edən bir sözlə bağlı olmasıdır. Lakin, sonrakı dövrlərdə, dini və mədəni inkişaf prosesləri nəticəsində, sözün mənası dəyişərək mənfi bir konnotasiya qazanmış və müxtəlif dillərdə, o cümlədən Azərbaycan dilində, pis ruhu ifadə etmək üçün işlədilməyə başlamışdır. Bu dəyişikliyin səbəbləri arasında dini inancların təsiri və mifoloji təsəvvürlərin transformasiyası göstərilə bilər.