El
Mənası: Bu söz əsasən “tayfaların birləşərək ittifaq yaratması” mənasını ifadə edir. Qəbilələr (boylar) tayfa (olmaq) halında birləşərək, daha böyük bir birliyi, yəni “eli” təşkil edirdilər. Beləliklə, “el” sözü geniş mənada xalq, millət, tayfa birliyi kimi anlaşılır. Söz eyni zamanda müəyyən bir ərazidə yaşayan və bir-biri ilə qohumluq əlaqəsi olan insanların birliyini, ümumi adət-ənənə və mədəniyyətə malik olan bir qrup insanı da ifadə edə bilər. Tarixi kontekstə bağlı olaraq “el” sözü müxtəlif mənalarda işlənə bilər: məsələn, bir qəbilənin, tayfanın adı, müəyyən bir coğrafi bölgədə yaşayan insanların birliyi və ya böyük bir xalqın bir hissəsi.
Mənbəyi: Sözün etimologiyası türk dillərinin köhnə təbəqəsinə aiddir. “El” sözü qədim türk dillərindəki “el”, “il”, “ül” kimi sözlərlə etimoloji əlaqədədir və “qohumluq”, “tayfa”, “xalq” kimi mənaları əks etdirir. Bu köklərdən törəyən sözlər müxtəlif türk dillərində müxtəlif dillərdə eyni və ya oxşar mənalarda işlənir. Qədim türk mədəniyyətində tayfaların və qəbilələrin əhəmiyyəti nəzərə alınarsa, “el” sözünün kökü və yayılması daha aydın görünür. Xalqın, millətin bir hissəsini təmsil edən bu termin zamanla müxtəlif mədəniyyət və ədəbiyyatlarda geniş yayılmışdır.