Fəhm
Mənası: (Əsli: fəhim) "Ağıllı" mənasını verir. "Korafəhm" (fəhmi kor olan) ifadəsi isə "ağılsız" mənasına uyğun gəlir. Söz, anlayış qabiliyyəti, ağıl və düşüncənin dərinliyini ifadə edir. Fərqli kontekstlərdə anlayış qabiliyyətinin dərəcəsini və dərinliyini göstərmək üçün istifadə olunur. Məsələn, "fəhmli insan" deyərkən yüksək anlayış qabiliyyətinə malik insan nəzərdə tutulur.
Mənbəyi: Sözün etimologiyası fars dilindən gəlir. Farsca "fəhm" (فهْم) sözü "anlamaq", "dərketmək", "qavramaq" mənalarına malikdir. Azərbaycan dilinə fars dilindən keçmiş və zaman keçdikcə özünəməxsus fonetik dəyişikliklərə uğramışdır. "Fəhm" sözünün kökü ərəb dilindəki "fəhima" (فهم) felinə dayanır və "anlamaq, dərk etmək" mənasını daşıyır. Beləliklə, sözün kökü ərəb dilinə gedib çıxsa da, Azərbaycan dilinə fars dilindən daxil olmuşdur.